fbpx

PNF (PROPRIOCEPTIVE NEUROMUSCULAR FACILITATION)

Twórcami metody są dr Herman Kabat i fizjoterapeutka Margaret (Meggie) Knott. Głównym założeniem metody jest ułatwianie i torowanie ruchów (facylitacja) poprzez odpowiednią stymulację układu mięśniowo-nerwowego.

Podstawowym założeniem jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Koncepcja ta zaleca, aby postrzegać pacjenta całościowo wykorzystując jego silne i zdrowe obszary ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, zwiększa motywację pacjenta do dalszej pracy i zapewnia bezbolesną terapię. Chory staje się partnerem terapeuty i to on określa granice i zakres działania. Dzięki takiemu podejściu pacjent nawet z dużą dysfunkcją ma silną motywację do pracy i chętnie współpracuje z terapeutą.

PNF proponuje ruchy naturalne, które przebiegają trójpłaszczyznowo i są zbliżone do czynności dnia codziennego. Uwzględnienie podczas planowania terapii potrzeb ruchowych i problemów zgłaszanych przez chorego przynosi wiele korzyści i czyni z PNF metodę przyjazną dla pacjenta, PNF gwarantuje również wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego.

W zależności od potrzeb pacjenta, wykorzystywane są techniki uczące ruchu i koordynacji, stabilizujące, rozluźniające, mobilizujące, przeciwbólowe, a także program ćwiczeń funkcjonalnych na materacu, nauka chodzenia, usprawnianie funkcji wegetatywnych, a pośrednio dochodzi również do regulacji pracy autonomicznego układu nerwowego, szczególnie podczas terapii oddechowej oraz oddziaływań w obrębie tułowia i klatki piersiowej.

Istotą metody PNF jest maksymalne pobudzenie ekstero i proprioreceptorów znajdujących się w ciele oraz różnych sfer kory mózgowej w celu ułatwienia (torowania) ruchu w obszarze uszkodzonym.

Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. PNF wiele uwagi poświęca także kontroli motorycznej pacjenta, czyli interakcjom między stabilnością i mobilnością jego ciała, ze szczególnym uwzględnieniem pracy ekscentrycznej mięśni w warunkach grawitacji.

Ze względu na szerokie możliwości oddziaływania koncepcja PNF przestała być utożsamiana ze sposobem pracy przeznaczonym wyłącznie dla pacjentów neurologicznych. Z powodzeniem stosuje się ją również w ortopedii, pediatrii, chorobach nerwowo-mięśniowych, wadach postawy czy skoliozach.

Skip to content